Anne Terpstra voelt zich heel goed bij Ghost Factory team

Anne TerpstraAnne Terpstra is onze nationale trots als het over XCO gaat. Offroadbikers.eu had Anne al een hele tijd niet gezien, mooi excuus voor een interview in Apeldoorn. De Nederlands kampioene is net thuis van een halve wereldreis uit Cairns en gaat weer bijna vertrekken naar het EK. De overstap in januari naar het Factory Team van Ghost was heel snel beklonken. Tot nu toe heeft het Anne nog niet gebracht wat ze graag zou willen, doorgroeien naar een betere vorm en mooie resultaten. Het heeft Anne wel een heel goed gevoel gebracht en dat is een vereiste om je überhaupt goed te kunnen geven voor je nieuwe team. Via de landenranking is inmiddels de kans voor Anne om naar de spelen te gaan al wel erg klein geworden. Toch doorgaan met de kwalificatie en je doelen voor 2016 is het beste. Er wordt hard gewerkt om de vorm met de nieuwe trainer naar een hoger peil te brengen. Kan het EK aanstaande hemelvaartweekend hierin een omslag zijn voor de sympathieke Apeldoornse mountainbikester ? Wij stelden Anne een aantal vragen.

Wat was nu de reden van je overstap naar het Ghost Factory team?

Anne: “Gewoon de vraag gesteld of er een plekje was bij Ghost factory team, nee heb je en ja kun je krijgen en achteraf gezien was alles heel snel beklonken. Ik heb al heel lang dat ik hier graag voor zou willen rijden, een droomploeg voor mij. Een vrouwenploeg is ook wat toch best wel een beetje speciaal en anders.”

Is er technisch gezien iets aan je nieuwe fietsen aangepast door jou en is het veel werk geweest om ze perfect af te stellen?

Anne: “Nadat de fietsen geleverd waren, hebben we de afstellingen gedaan aan de fiets en dat is vrijwel het enige wat nodig was. Een klein, heel positief puntje was toch wel de agressieve bouw van de frame’s. Super strak en kort, wat ze een heel agressief stuurkarakter geeft. De fun-factor van deze overigens gewone produktie mountainbikes is erg hoog.  Enige punt is dat ik even bezig ben geweest om de upside down vork van Rock Shox aan te passen en voor mijzelf de beste setup te vinden.”

Kun je ons vertellen wat je Ghost Lector mountainbike zo bijzonder maakt?

Anne: “Heel bijzonder is dat elke rijdster van het team haar eigen kleur TUNE parts heeft in de mountainbike. Ik heb bijvoorbeeld rode Tune-naven, die custom gelaserd zijn met de Ghost naam, een rode zadelpen en kleine details in bijvoorbeeld het balhoofd met rode tussenringen. Verder rijden we met Tune-velgen die gebouwd zijn rond de Tune- naven. Bijzondere onderdelen die je een goed gevoel geven en deze details zijn belangrijk voor top mountainbikesters. In de wedstrijdmountainbike rijden we met carbon wielen van Tune die nog lichter en stijver zijn, wat je weer een snellere fiets oplevert.”

Een vrouwenteam met top mountainbikesters waar jij heel mooi tussen past. Is dat die meerwaarde die je zocht?

Anne: “Ja zeker is dat een meerwaarde. Ik heb echt het gevoel dat ik thuis kom en we passen wonderwel bij elkaar met 4 nationaliteiten. Alexandra Engen de Zweedse, Lisi Osl de Oostenrijkse en Helen Grobert de Duitse. Samen vormen we nu al een hecht team dat veel ervaring in huis heeft en ook dat is voor mijzelf een pluspunt.”

Cyprus en een week daarvoor waren voor jou al kleine ijkpunten. Was je daar al tevreden over je vorderingen?

Anne: “Alles is nieuw en achteraf gezien wel wennen, De hele winter deed ik zonder trainer en heb ik naar een nieuwe moeten zoeken. Ik kreeg nog maar heel af en toe een bevestiging van de goede lijn. Er was veel twijfel of het wel goed was wat ik deed. De laatste dag voelde alles pas weer goed in de XC-race en had ik het gevoel op de goede weg te zijn.”

Wisselende resultaten in de voorbereiding en in het voorjaar, hoe ga je daar mee om?

Anne: “Wat vorig jaar nog goed voor me was, is nu ook goed. Echter ik mis wat kleine cruciale dingen in mijn training. Momenteel heb ik qua rondetijden geen verval tijdens een wedstrijd, maar wat ik mis is die extra push die je nodig hebt in het XCO gebeuren. Na een tijd zoeken, heb ik gelukkig Guido Vroemen als nieuwe trainer. We hebben natuurlijk even wat tijd om aan elkaar te wennen.  Er wordt een nieuw plan opgesteld en dat is ook wel een beetje wisselend in de resultaten. Momenteel zijn we hard aan het werk om alles weer in kaart te brengen en het jaarplan goed en sterk in elkaar te zetten.”

Een mooie tussenstop in Italië voor Sram. Is dat een meerwaarde van het team?

Anne: “De presentatie van SRAM Eagle was gepland in Italië en dat was een hele drukke en leerzame week. Al die bekende rijders van andere disciplines en de mensen van SRAM erbij was goed en mooi. Aan het eind van die week was ik wel moe, maar had het voor geen goud willen missen. Dus ja, dat is een kleine meerwaarde van het team.”

Vervolgens door naar Australië naar Cairns voor de eerste WC. Heb je moeite met veel en ver reizen naar wedstrijden?

Anne: “Twee dagen reizen en een paar dagen last van een jetlag. De vochtige warmte was heel erg wennen. Vier kilo bij de eerste training verliezen door de warmte, was wel even schrikken. Omdat we er echt op tijd waren, zijn we wel uitgerust genoeg aan de wedstrijd begonnen. Op de 1e rij starten, was echt een topmoment. Mijn start was super, maar verder dan de eerste ronde, die echt goed ging, was ik niet tevreden. Te lang in het rood rijden, bekomt me momenteel slecht. Een lichtpunt was dat er geen verval in de lange duur optrad.”

Het resultaat van Cairns was een teleurstelling als ik het goed begrepen heb. Hoe kom je daar mentaal over heen?

Anne: “Ik had even geen behoefte aan mensen of mijn vader, ook heb ik een heel stuk zitten balen… Toen kwam daar de peptalk van de ploeg, die me even echt met de neus op de feiten drukte en dat gaf me toch weer een goed gevoel. Echt, ik mag voor een hele speciale ploeg rijden!”

Vooruitkijkend naar het EK in Zweden. Hoe schat je zelf je kansen in?

Anne: “Vorm van de dag zal heel belangrijk zijn. Ik kijk wel uit naar het EK, maar verwacht geen wonderen. Het zit er wel en het kan zomaar gebeuren dat ik een mooie uitslag rijd. Ook rijd ik zo veel mogelijk voor kwalificatie voor Rio 2016. Mee vallen zal het niet in verband met de 19e plaats op de UCI landenranking . Wat er wel is, de ongelijkheid in de normen en aantallen voor mannen en vrouwen. Er mogen uiteindelijk meer mannen dan vrouwen naar Rio 2016 en daar is dus absoluut nog geen gelijkheid in aantallen te bespeuren.”

Bij het EK en in de week voorafgaand, ben je dan extra gespannen of is er een hoge mate van focus bij jou?

Anne: “De beleving is vrijwel hetzelfde als bij een worldcup. Je leeft een beetje in een bubbel vanaf het moment dat je vertrekt. Ongemerkt ga je focussen, maar ik ga dat niet heel bewust doen. Gewoon mezelf blijven en doen wat ik doe voor een wedstrijd levert voor mijzelf het beste resultaat op. Je verkent de dagen voorafgaand aan de wedstrijd het parcours zoals je altijd doet en ik heb zelf ook nog de XC Eliminator, waaraan ik mee doe.”

Anne, hier rest ons nog om je te bedanken voor dit openhartige interview zo net voor het EK in Huskvarna. Vanaf de zijlijn wensen we jou en je teamies en natuurlijk alle andere leden van de Nederlandse selectie een goed EK toe en een goed vervolg in het seizoen.

Bekijk hier het interview met beeld: Klik hier