Pearl Izumi cup,deelnemers ervaringen

De Pearl Izumi cup kan natuurlijk niet zonder mountainbikers,verhalen uit het veld is ook een onderdeel van Offroadbikers.eu. Willekeurig gekozen bikers of bikesters die hun verhaal van de wedstrijd vertellen in dit stukje. Een verhaal van een wedstrijd kan goed of teleurstellend zijn maar ieder heeft zijn eigen ding. Een platform bieden voor ook die verhalen is een leuk idee dachten wij en hopen natuurlijk dat we er regelmatig toegestuurd krijgen.

Robbert de Nijs,Elite mountainbiker die eigenlijk goed terug komt van Servië maar niet echt zijn dag heeft.

Na een lange reis op maandag waarin we de 1800km naar huis vanuit Servië in een keer aflegden volgde afgelopen week voor het gevoel een spoedig herstel. Ik voelde me dus klaar voor de eerste race in de Beneluxcup. De ronde was mooi uitdagend gemaakt met een paar rockgardens en fysiek was het veeleisend door het vele klimmen. De verkenning zaterdag ging goed en ik voelde me fris toen ik vandaag bij de eerste 15 werd opgesteld. Het startveld was erg sterk en ik zat goed mee, op de 12e positie boven aan de eerste klim. Ik probeerde de race gelijk goed in te delen en koos m’n eigen tempo. Echter begon ik al snel keihard terug te zakken, in het begin hoopte ik nog dat ik m’n tempo de 2e ronde door kon pakken maar dat moment leek niet te komen. Ik probeerde door te zetten om de race op eigen tempo uit te rijden maar m’n tempo bleef zakken en ik begon slordige fouten te maken. Na 3 rondes reed ik op plaats 50 en hakte ik de knoop door, ik stapte uit met een knoop in m’n maag want ik heb een bloedhekel aan races niet uitrijden. Het goede gevoel van Servië hoopte ik hier door te zetten maar ik had even een enorme off day. Waar het precies door komt weet ik niet, ik probeer er ook niet te veel achter te zoeken. Volgende week staat er even niks op de planning.

Iris van de Pol, Junior vrouw over haar ervaringen in het Belgische Beringen.

Afgelopen zondag heb ik meegedaan aan de Pearl Izumi Cup in Beringen. Het parcours was mooi aangelegd met vele uitdagende rock gardens en drop offs op een serieuze bult in het vlakke land. De start klim hadden ze slim bedacht waardoor de groep al een klein beetje uit elkaar werd getrokken. Ik kwam goed mee met de start maar kon op de klimmen mijn ritme niet echt vinden. Na een ronde achteraan gefietst te hebben had ik dat ritme, waar ik naar zocht, wel gevonden, waardoor de 2e ronde al een stuk lekkerder ging. In de 3e ronde kreeg ik Kim Bodeman in zicht en door explosief te klimmen en remmen los in de afdalingen, kon ik haar halverwege de ronde inhalen. In de resterende halve ronde kwam ik nog erg dichtbij Charlotte de Graaf, maar kwam op de eindstreep een meter of 10 tekort. Uiteindelijk ben ik 9e Junior dame geworden waar ik best tevreden mee ben, maar voor mij had de wedstrijd nog wel een ronde langer mogen zijn. Mijn complimenten aan de organisatie voor deze mooie wedstrijd, volgend jaar doe ik zeker weer mee!

Lotte van Thillo, Junior vrouw van het Belgische Intrasys team.

Mijn start verliep weeral niet zoals het zou moeten, pas als voorlaatste vatte ik de startklim aan en opschuiven was onmogelijk tot boven. In het bosje kon ik door het juiste pad te kiezen al een beetje plaatsen terug nemen en in het klimmen lukte het om ook weer aansluiting te krijgen bij de rest. Door het nemen van de rockgarden en de drop pakte ik ineens heel wat plaatsen en kreeg terug zicht op een podiumplaats. Uiteindelijk kon ik de 2e ronde aansluiting vinden bij Kiki en Romy en ze uiteindelijk ook achterlaten. Bij het nemen van de rockgarden boven hoorde ik de lucht uit mijn band ontsnappen en een beetje later voelde ik ook dat hij wat platter stond. Gelukkig kon ik hiermee gewoon voortrijden, maar ik durfde het niet meer aan om risico’s te nemen en besloot niet meer te droppen en geen rockgarden meer te nemen, want stoppen in de post zou me meer tijd kosten. Het kostte me dan ook heel wat moeite om de andere achter te houden, zeker nu ik mijn sterke punten niet meer kon uitspelen, maar ik kon een halve ronde voor het einde toch iets meer afstand nemen en dat stelde me toch wel gerust. Zo bolde ik tevreden in 3e positie over de finish.